زازل

والا و مشلشل را قسمت زازل این بود کین شاهد بازاری و آن پرده نشین باشد

عیب مستان چکنی زاهد پیمانه شکن عهد ما با می و مطرب زازل معهود است

من خرابم زازل پیر خرابات کجاست که به معماری پیمانه ام آباد کند

سلطانی ملک عشق ما را زازل دادند درویش چه غم داری زین حرف که گمنامی

گر نبودی زازل حسن کجا بودی عشق از کجا بود می صاف اگر تاک نبود

اثر شوق مدیحش زازل باعث گشت که زبان در دهن ناطقه گویا آمد

همچو شیطان رجیم شد زازل هر که بر خاک پات سجده نکرد

موج شهوت زازل کشتی عشقت بشکست جست طوفان و مرا غرقه این دریا کرد

جان گر آشفته رود مهر علی برجا هست که برآمیخته مهرش زازل با شیرم

سرو جان داد و دل و دین و خریدش زازل چون تو آشفته نبود است خریدار امشب