رویارو

چنان‌که ابن سینا در قانون فرموده این دارو از ابتکارات طبیبان هند است. در امثال و حکم اثر علی‌اکبر دهخدا نیز آمده‌است که مهم‌ترین اشارهٔ به نوشدارو در اساطیر و تاریخ ایران ریشه در داستان رستم و سهراب دارد. در این داستان که در شاهنامهٔ فردوسی شرح داده شده‌است، رستم دستان، پدر سهراب، در نبردی با او رویارو می‌شود و بدون آگاهی از اینکه سهراب پسرش است، پهلوی او را می‌دَرَد و چون سهراب در حال جان دادن است، نشان سهراب را می‌بیند و درمی‌یابد که او فرزندش است. پس، گودرز را سراغ کاووس می‌فرستد تا از او نوشدارو بگیرد و کاووس از این کار سر باز می‌زند. ابوالقاسم انجوی‌نژاد در فردوسی‌نامه، ادامهٔ داستان را چنین توصیف می‌کند:

سپاه شاه چو با خصم‌ گشت رویارو ز هرکرانه برو تنگ بست راه‌گذر

اگزیستانسیالیسم بی‌خدا با اضطراب مرگ بدون توسل به امید نجات از سوی خدا رویارو می‌شود. برای برخی متفکران، ضعف اگزیستانسیال غالباً نظری بوده (مثل ژان پل سارتر)، درحالیکه دیگران تحت تأثیر اضطراب اگزیستانسیالیستی قرار گرفته‌اند (از جمله آلبر کامو و بحث هیچ)

در ۳۹۷ میلادی، آلاریک به پلوپونز حمله‌ور شد امّا استیلیکو با وی رویارو شد، و با وجودی‌که آلاریک را محاصره کرده بود از قتل‌عام ارتش او اجتناب کرد و روی به‌وقت‌کشی آورد؛ احتمالاً قصد آنرا داشت که با آلاریک در باب اتحادی بر ضد کنستانتینوپل مذاکره کند. محتملاً به‌سبب همین مداخلاتِ استیلیکو در امور امپراتوری شرقی بوده‌است که اوتروپیوس،[یادداشت ۲۱] مشاور جدید آرکادیوس، با رأی سنای بیزانس او را دشمن مردم امپراتوری روم شرقی خواند. در این میان، آلاریک که با آرکادیوس به توافقی دست‌یافته بود، از سوی او به فرماندهی ارشد ایلیریکوم[یادداشت ۲۲] برگزیده شد، مقامی که به وی اجازه داد ارتش خود را با نفرات جدید مجهز کند.

ژنرال جمهوری روم که به‌هیچ‌رو قصد نداشت به قبایل ژرمن اجازه سکونت در این‌سوی راین (کرانه چپ آن) را بدهد تصمیم گرفت با آنان رویارو شود. ژرمن‌ها که از بازگشت به سرزمین‌های خود (ژرمانیا) خودداری کردند، چنان شکست سختی خوردند که سزار تصمیم گرفت خود از راین گذشته، وارد ژرمانیا شده و آنان را تعقیب کند. او در ژرمانیا در کنار متحدان جدید یعنی اوبی‌ها اردو زد و برای ۱۸ روز یک عملیات ویران‌گر در قلمرو همسایه یعنی سیکامبرها[یادداشت ۴] و سوئبی‌ها انجام داد؛ و با این‌کار آنان را واداشت دیگر علیه متحدان روم جنگ به‌راه نیندازند.

هم به مهماندوست رویارو شدند آن دو سپاه روی کیتی شد ز دود توپ و زنبوری سیاه

اوتار در کنار چند فیلم دیگر از راجش خانا (مانند دل‌های شکسته و گلستان که آنها هم با مضمون گرامی داشتنِ ارجِ پدر و مادر ساخته شده بودند) در ایران پس از انقلاب با اقبال بسیاری رویارو شد و توانست با پخش چندباره از تلویزیون، کمکی بزرگ در بدل شدن راجش خانا به نمادی برای فیلم‌های هندی (در ایران) بکند.

تو پنداری دو صف خوبان نشستشند رویارو که‌ با هم طعن همچشمی زنند و لاف همشانی

شکست‌های مزبور روابط میان آنتمیوس و ریکیمر ــ که در رأس دو ارتشِ اکثراً متشکل از بربرها[یادداشت ۱۲۴] بودند ــ را سرد کرده و این دو در دروازه‌های روم با یکدیگر رویارو شدند. آنتمیوس با حمایت سنا خود را در شهر روم که مورد محاصرهٔ ریکیمر و الیبریوس (که ظاهراً از سوی پادشاه وندال‌ها یعنی گایسریک پشتیبانی می‌شد) واقع شده بود محصور ساخت. پس از پنج ماه محاصره، روم سقوط کرد (۴۷۲) و برای سومین مرتبه از آغاز سده پنجم (سال‌های ۴۱۰ و ۴۵۵) مورد غارت قرار گرفت. آنتمیوس درگذشت و چند ماه بعد ریکیمر و الیبریوس هم مُردند.

پس از اینکه اورمزد کار آفرینش امشاسپندان را به پایان می‌رساند، ایزدان را می‌آفریند که نیروهای رویارو دیوان هستند.

قدرت فزاینده امیر چوپان و خانواده اش که حسادت بدخواهان را برانگیخته بود، پس از چند رخداد با مشکل رویارو شد. نخست شورش فرزندش تیمورتاش فرمانروای روم، بر ضد حکومت مرکزی ایلخانیان بود که با درایت امیر چوپان برطرف شد.او خود، با اجازه ابوسعید به مقابله با پسرش رفت و با گفت‌وگو او را وادار به تسلیم کرد و دست بسته نزد ابوسعید برد و پس از دستگیری و کشتن کسانی که در تحریک او نقش داشتند، از سلطان ایلخانی پوزش خواست. ابوسعید نیز با بخشودن تیمورتاش، او را در مقامش باقی نهاد.[۱]