راونا

بازیلیکای سنت آپولینار آل ترمه نرونیان-الساندرین («بازیلیکای سنت آپولیناریس در حمام‌های نرون») یک کلیسای در رم، ایتالیا است که به سنت آپولیناره، اولین اسقف راونا تقدیم شده‌است. این کلیسای ایستگاه برای پنجشنبه هفته پنجم در روزه است.

در سال ۳۳۰، کنستانتین یکم قسطنطنیه را برپا کرد. او دادگاه شاهنشاهی، سنا، ادارات مالی و قضایی و همچنین ساختارهای نظامی را تأسیس کرد. با این حال، شهر جدید تا پیش از سال ۳۵۹، به عنوان شهر محسوب نمی‌شد. اما او آن را و آن را به مقام پایتخت شرقی رساند. پس از مرگ تئودوسیوس در سال ۳۹۵ و تقسیم افتادن در امپراتوری، ایتالیا بخشی از امپراتوری روم غربی بود. د ر نتیجه حمله آلاریک یکم در سال ۴۰۲، بخش غربی از مدیولانوم جدا و به راونا منتقل شد.آلاریک، پادشاه ویزیگوتس، رم را در سال ۴۱۰ عارت کرد. چیزی که در هشت قرن اتفاق نیفتاده بود، شمال ایتالیا در سال ۴۵۲ مورد حمله هون‌های آتیلا قرار گرفت. رم در سال ۴۵۵ مجدداً توسط وندالها به فرماندهی گایسریک غارت شد.

امپراتور روم شرقی، تئودوسیوس دوم، یک ناوگان متشکل از ۱۱۰۰ کشتی به سیسیل اعزام داشت تا دو پارهٔ امپراتوری (روم شرقی و غربی) متفقاً حمله‌ای یکپارچه علیه وندال‌ها انجام دهند: امّا این قشون‌کشی به‌خاطر یورشی نیرومند از جانب آتیلا به بالکان (قلمرو روم شرقی) محو شد، یورشی که تئودوسیوس را واداشت ناوگان را فرابخواند. این‌چنین بود که امپراتوری ناچار شد در ۴۴۲ با وندال‌ها در باب صلح مذاکره کند، مذاکره‌ای که در آن مائوریتانیا و بخشی از نومیدیا را بازپس گرفت امّا در عوض تسلط بر بیزاسنا (تونس امروزی) و مابقی نومیدیا را برای وندال‌ها به‌رسمیت شناخت. پادشاه وندال‌ها، گایسریک، پسر خود هونریک را به‌عنوان گرو به راونا فرستاد، کسی که برمبنای شروط معاهدهٔ صلح با دختر امپراتور ازدواج کرد.

یوآنس خود را در پایتخت ایمنش، راونا، محصور ساخت و یکی از ژنرال‌های جوانش به‌نام فلاویوس آئتیوس را به پانونیا فرستاد تا کمک هون‌ها را بخواهد. ارتش شرقی، راونا را در محاصره گرفت که بالاخره پس از چهار ماه محاصره به‌خاطر فساد پادگانش[یادداشت ۷۰] سقوط کرد. یوآنس دستگیر و معزول و دست راستش هم مقطوع شد و در نهایت در ۴۲۵ در آکویلیا اعدام گشت و والنتینیانوس سومِ کوچک در روم تاج‌گذاری کرد.

تیم مزولومباردو مستقر در شهر کوچک پیانا در راونا بود و در لیگ سری ب حضور داشت. در ۲۳ می سال ۲۰۰۰ تیم مزولومباردو راونا دچار ورشکستگی شد. این تیم که در حال سعود به سری آ بود به فروش گذاشته شد و توسط شرکت دیاتک که متعلق به دیگو موسنا بود خریداری شد و با انتقال به ترنتو با نام ترنتینو تأسیس شد. ترنتینو اول بازی رسمی خود را در سری آ برابر پارما انجام داد و شکست خود و بعد از پنج روز در بازی خانگی مقابل پادووا به پیروزی رسید.

باوجود آنکه وندال‌ها آفریقا را ویران می‌کردند اختلاف و نزاع در دربار راونا (پایتخت روم غربی) همچنان ادامه داشت. آئتیوس موفق شد از دست فلیکس خلاصی یابد و او را به اتهام توطئه علیه خودش اعدام کند (۴۳۰). متعاقباً، هنگامی‌که مطلع شد بونیفاکیوس ــ که به ایتالیا بازگشته بود ــ به ژنرالی ارتش روم ارتقا یافته، علیه او قشون‌کشید و وی را ضمن نبردی در حوالی ریمینی مقتول ساخت. آئتیوس پس از آنکه به پانونیا عقب‌نشسته بود، با نیرویی قوی متشکل از مزدوران جنگجوی هون به ایتالیا بازگشت و ژنرالِ جدید، سباستیانوس، را واداشت به کنستانتینوپل بگریزد و اینچنین به مقام فرماندهی کل قوای امپراتوری روم غربی رسید (۴۳۳).

بوید در ۱۸ اکتبر سال ۲۰۲۰ در خانهٔ سالمندان در راونا در شهر سیاتل درگذشت. وی ۹۸ ساله بود و در پنج سال اخیر زندگی از ناحیهٔ ضعف بینایی رنج می‌برد.

این شهر بعد از بولونیا بزرگترین شهر استان امیلیا رومانیا است. ایمولا در سال ۸۲ قبل از میلاد مسیح تأسیس شده و در قرون وسطی توسط گروه‌های مختلفی از امپراتوری بیزانس تا اعراب و خانواده‌های پادشاهی و پاپ و غیره به تصرف درآمده است. در دوره مدرن تحت سلطه فرانسوی‌ها، اتریشی‌ها، جمهوری چیزالپینا، پادشاه ساردنی و راونا و … قرار گرفت و بعد از تشکیل حکومت متحد ایتالیا همه وابستگی آن حذف و زیرنظر شهر بولونیا اداره شد. ایمولا به خاطر افتخارات زیاد جنگی و مبارزات پارتیزانی مدال طلای نظامی را در سال ۱۹۸۴ دریافت کرد.

خطری که در طول یورش ویزیگوت‌ها پدید آمد، ضعف سرحدات شمال-شرقی ایتالیا را نشان داد، به‌حدی که هونوریوس را واداشت در ۴۰۲ میلادی پایتخت خود را از میلان به ناحیه امن‌ترِ راونا منتقل کند، جایی‌که توسط یک مانع طبیعی یعنی رود پو و نیز ناوگان دریایی نیرومندی[یادداشت ۲۸] حفاظت می‌شد و با تسلطش بر دریای آدریاتیک یک ارتباط ایمن با مابقی امپراتوری و شرق را نیز تضمین می‌کرد.

او برادرزاده تودیس، پادشاه اوستروگوت ویزیگوت‌ها در اسپانیا بود. این رابطه پیتر هدر را به این نتیجه رساند که هر دو متعلق به یک قبیله قدرتمند و غیر سلطنتی بودند. در سال ۵۴۰ میلادی، ویتیگیز پادشاه استروگوت، توسط بیلیساریوس در راونا زندانی شد. فرزندان ایلدیباد نیز زندانی شدند. ایلدیباد متعلق به گوتهای شمال رودخانه پو بود که هنوز از تسلیم شدن در برابر رومی‌ها امتناع ورریده بودند. با این وجود، پس از دستگیری ویگیتز، ایلیباد سعی کرده بود در مورد تسلیم با بلیساریوس مذاکره کند، هرچند ممکن است این موضوع به سرنوشت فرزندانش مرتبط بوده باشد.