رانکوه

معنی کلمه رانکوه در لغت نامه دهخدا

رانکوه. ( اِخ ) نام منطقه ای است از گیلان و حدود آن بشرح زیر است : از طرف شمال دریای خزر، از جنوب خطالرأس اصلی سلسله جبال البرز که حد طبیعی گیلان و قزوین است ،از خاور شهرستان شهسوار ( چابکسر آخرین ده رانکوه ازطرف باختر است ). بنابراین این منطقه رانکوه همان بخش های رودسر و لنگرود است که قسمت جنوبی جنگلی و کوهستانی و خوش آب و هوا و سردسیر و قسمت شمالی که در ساحل دریای خزر و در جلگه واقع است مانند گیلان معتدل و مرطوبست ومحصول عمده آن چای ، ابریشم ، کنف ، غلات و فندق است. آب قراء جلگه از رودخانه های پلرود، شلمان رود، خشک رود، سیاهکل رود، سامان رود و لنگرود؛ و آب قراء کوهستانی از چشمه سار و رودخانه های محلی و استخر تأمین میشود. بخش رودسر خود از یازده دهستان بشرح زیرتشکیل شده است ، حومه ، املش ، پلرودباز، رحیم آباد، سیارستاق قشلاقی ، سیاهکل رود، اوشیان ، اشکور وسطی ، اشکورپائین ، سیارستاق ییلاقی و سمام ، که جمع دیه های بخش 402 آبادی و کوچک و بزرگ با 87هزار تن نفوس می باشد و بخش لنگرود نیز از 58 آبادی کوچک و بزرگ تشکیل شده که جمعیت بخش باضافه خود شهر در حدود 40 هزارتن است و دیه های مهم آن عبارتند از: شلمان ، دیوشل ، نالکیاشر، بجاریس ، فتیده ، گلسفید، دریاسر، دریاکنار، ملاطه ، سیگارود، و کیاکلایه. راه شوسه لاهیجان به شهسوار از وسط این بخش عبور میکند و علاوه بر آن راههای فرعی نیزدر داخل بخش وجود دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ). در جعرافیای سیاسی کیهان این منطقه تحت عنوان «رانکوه و لنگرود» آمده. مؤلف کتاب گوید: «شرقی ترین ناحیه گیلان و طول آن 44 و عرض آن 43هزار گز و عبارت است از حاشیه باریکی از بحر خزر که متدرجاً از طرف جنوب ارتفاعش فزونی می یابد و بکوههای دیلمان متصل میشود. رانکوه بچندین بلوک تقسیم می شود از این قرار: رودسر، لنگرود، رانکوه ، گزاف رود، سمام ، سیارستاق ، اشکور سفلی ، اشکور علیا، که لنگرود مرکز رانکوه است ». رجوع به لنگرود و رودسر و هر یک از بخشهای مذکور در همین لغت نامه و فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 و جغرافیای سیاسی کیهان و فهرست سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو شود. و نیز در کتاب جغرافیای سیاسی کیهان آمده است : از بلوکهای رانکوه است و در جنوب لنگرود واقعشده و دارای 10000 تن جمعیت است. محصولات آن ابریشم و برنج و مرکبات است و در نقاط مرتفع آن زراعت جو و تربیت جانوران اهلی معمول است و دیه های معتبر آن شلمان و سیاهکل است. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ص 272 ).

معنی کلمه رانکوه در فرهنگ فارسی

منطقه ایست در گیلان که از شمال به دریای خزر و از جنوب به خط الراس اصلی جبال البرز از مشرق به شهرستان شهسوار از مغرب به بخش مرکزی لاهیجان محدود و شامل بخشهای رودسر و لنگروداست .

معنی کلمه رانکوه در دانشنامه عمومی

رانکوه شهری از توابع بخش رانکوه شهرستان املش در استان گیلان در شمال ایران است که از شمال به دریای خزر و از جنوب به خط الراس اصلی رشته کوه البرز می رسد.
رانکوه یکی از زیباترین بخش های استان گیلان هست که به دلیل همجواری با رشته کوه های البرز همواره توریست های فراوانی را جذب می کند.
این شهر با جمعیت ۲٬۱۵۴ نفر ( ۱۳۹۵ ) در بخش رانکوه شهرستان املش قرار دارد.
رانکوه نام منطقه ای است از گیلان و حدود آن بشرح زیر است: از طرف شمال دریای خزر، از جنوب خط الرأس اصلی سلسلهٔ جبال البرز که حد طبیعی گیلان و قزوین است، از خاور شهرستان شهسوار ( چابکسر آخرین ده رانکوه از طرف باختر است ) . بنابراین این منطقهٔ رانکوه همان بخش های رودسر و لنگرود است.
براساس آخرین تقسیمات کشوری شهر سرسبز رانکوه یکی از شهرهای شهرستان املش است که در پنج کیلومتری جنوب شرقی شهر املش واقع شده است. این شهر از شمال و شرق به شهرستان رودسر و شهرهای رحیم آبادو کلاچای ارتباط دارد و در سال ۱۳۸۲ از تجمیع سه روستای آسیابسران - اسماعیل گوابر سفلی به مرکزیت شبخوسلات به شهر تبدیل شد. وسعت این شهر ۲۵۰ هکتار و جمعیت آن ۲٬۶۵۰ نفر ( برآورد ۱۳۸۳خ ) است.
قسمت جنوبی جنگلی و کوهستانی و خوش آب و هوا و سردسیر و قسمت شمالی که در ساحل دریای خزر و در جلگه واقع است مانند گیلان معتدل و مرطوبست.
محصول عمدهٔ آن چای، برنج، ابریشم، کنف، غلات و فندق است.
آب قراء جلگه از رودخانه های پلرود، شلمان رود، خشک رود، سیاهکل رود، سامان رود و لنگرود؛ و آب قراء کوهستانی از چشمه سار و رودخانه های محلی و استخر تأمین می شود.
بخش رودسر خود از یازده دهستان بشرح زیر تشکیل شده است، حومه، املش، پلرودباز، رحیم آباد، سیارستاق قشلاقی، سیاهکل رود، اوشیان، اشکور وسطی، اشکور پائین، سیارستاق ییلاقی و سمام، که جمع دیه های بخش ۴۰۲ آبادی و کوچک و بزرگ با ۸۷هزار تن نفوس می باشد و بخش لنگرود نیز از ۵۸ آبادی کوچک و بزرگ تشکیل شده که جمعیت بخش باضافهٔ خود شهر در حدود ۴۰ هزارتن است و دیه های مهم آن عبارتند از: شلمان، دیوشل، نالکیاشر، بجاریس، فتیده، گلسفید، دریاسر، دریاکنار، ملاطه، سیگارود، و کیاکلایه. راه شوسهٔ لاهیجان به شهسوار از وسط این بخش عبور می کند و علاوه بر آن راه های فرعی نیزدر داخل بخش وجود دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۲ ) .
در جغرافیای سیاسی کیهان این منطقه تحت عنوان «رانکوه و لنگرود» آمده. مؤلف کتاب گوید: «شرقی ترین ناحیهٔ گیلان و طول آن ۴۴ و عرض آن ۴۳هزار گز و عبارت است از حاشیهٔ باریکی از بحر خزر که متدرجاً از طرف جنوب ارتفاعش فزونی می یابد و به کوه های دیلمان متصل می شود. رانکوه به چندین بلوک تقسیم می شود از این قرار: رودسر، لنگرود، رانکوه، گزاف رود، سمام، سیارستاق، اشکور سفلی، اشکور علیا، که لنگرود مرکز رانکوه است». ( رجوع کنید: لغت نامه دهخدا ذیل واژه لنگرود و رودسر و نیز کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۲ و نیز جغرافیای سیاسی کیهان و هم چنین فهرست سفرنامهٔ مازندران و استرآباد رابینو )

جملاتی از کاربرد کلمه رانکوه

بالاهلوسرا، روستایی از توابع بخش رانکوه شهرستان املش در استان گیلان ایران است.

استخرسر ، روستایی از توابع بخش رانکوه شهرستان املش در استان گیلان ایران است.

آزاربن علیا، روستایی از توابع بخش رانکوه شهرستان املش در استان گیلان ایران است؛.

باباجان دره، روستایی از توابع بخش رانکوه شهرستان املش در استان گیلان ایران است.

اسک ، روستایی از توابع بخش رانکوه شهرستان املش در استان گیلان ایران است.