راست دلی

در زلف پریشان تو دل ها همه جمعند ما راست دلی شیفته، مپسند نباشد

ما راست دلی که نیست خالی نفسی هر گوشۀ او ز سر صاحب هوسی

به دست تنگ قبائی دلم گرفتار است که هر که راست دلی حبیب جان دریدهٔ اوست

هم قول تو هم وعده تو هر دو بود راست هم راست دلی با من و هم راست زبانی