راز کردن

معنی کلمه راز کردن در لغت نامه دهخدا

راز کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) راز گفتن. گفتن سرّ خود با کسی :
شب خیز که عاشقان بشب راز کنند
گرد در و بام دوست پرواز کنند.عبداﷲ انصاری.یارب چه بود آن شب کان ماهروی من
با من بخلوت اندر تا روز راز کرد.معزی.یک شبی مجنون بخلوتگاه ناز
با خدای خویشتن میکرد راز.مولوی.بر من شبی نمیگذرد کز جفای تو
تا روز راز دل نکنم با خدای تو.باقر کاشی.مناجاة؛با کسی راز کردن. ( زوزنی ) ( منتهی الارب ). || نهفتن. پنهان کردن. پوشیده داشتن :
به آغالش هر دو آغاز کرد
بدی گفت و نیکی همه راز کرد.ابوشکور.ز مهراب و زال آن سخن راز کرد
نخستین از آن جنگ آغاز کرد.فردوسی. || نجوی کردن. آهسته و بیخ گوشی سخن گفتن :
همی رفت از زمین بر آسمان گرد
تو گفتی خاک با مه راز میکرد.( ویس و رامین ).

معنی کلمه راز کردن در فرهنگ فارسی

راز گفتن گفتن سر خود با کسی . یا نهفتن . پنهان کردن .

جملاتی از کاربرد کلمه راز کردن

إِنَّمَا النَّجْوی‌ مِنَ الشَّیْطانِ این راز کردن از دیو است. لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا تا گرویدگان را اندوهگن کند. وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ و آن راز گزندکننده نیست مگر بخواست خدای تعالی.