ره پیما

معنی کلمه ره پیما در لغت نامه دهخدا

ره پیما. [ رَه ْ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب ) راه پیمای. راهرو. رونده طریق. || مسافر و سیاح. ( ناظم الاطباء ). || اندازه گیرنده راه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به راه پیما و راه پیمای شود.

معنی کلمه ره پیما در فرهنگ عمید

= راه پیما

معنی کلمه ره پیما در فرهنگ فارسی

راه پیمای . راهرو . رونده طریق

جملاتی از کاربرد کلمه ره پیما

داشت با باد صبا این گفتگو در زیر تیغ سوی گلذار جنان چون خواست ره پیما شود
مکن از از سختی ره شکوه که ره پیما را می کند سر به هوا راه چو هموارترست
زدست تنگ بر بی برگ دنیا تنگ می گردد به ره پیما زکفش تنگ صحرا تنگ می گردد