رنگ باخته

غبار هر دو جهان در سراغ ما خون ‌کرد ز رنگ باخته در هیچ جا اثر نبود

شکسته حالی ما شد حصار ما صائب که از خزان نبود بیم، رنگ باخته را

چو گل ز چهره رنگین به خار غوطه زدیم شناختیم کنون قدر رنگ باخته را

در این بساط ندامت چو شمع نتوان کرد قمارخانهٔ امید رنگ باخته را

درین چمن‌که امید نشاط نومیدی‌ست ز رنگ باخته دارم سراب خندهٔ صبح

غبار شمع به تاراج رنگ باخته رفت متاع عاریت ما به هیچ شد تقسیم

شکست شیشه به چشمت بساط عشرت چید ز رنگ باخته ‌کردی به ‌ماهتاب غلط