رمم

می رمم همچو سگ گزیده زآب بسکه طوفان ز چشم تر دیدم

می رمم از هر که باشد آشنای من کلیم آشنایِ معنیِ بِکر ام ، که آن بیگانه است

از حدیث سود و سودا می رمم دیوانه وار حرف لیلی گوی تا دانی که مجنون عاقل است