رخ گرد

ز بس که دلبر من تشنه جمال خود است به آبگینه ز رخ گرد خواب می‌شوید

نشست وکردم از رخ گرد ره با آستین پاکش ز لعل شکرین ناگه به شیرین بذله شد گویا

ببینم رخ گرد سالار نیو تو ایدر مشو غافل از کار دیو

خال مشکین چیست بر رخ گرد لب نارسته خط بر خلاف عادت افتاده ست پیش از خط نقط

صائب از رخ گرد می شوید به آب زندگی می کند چون خضر هر کس سعی در تعمیر تو

مگر کین رفته بجوید همی ز رخ گرد ننگش بشوید همی

پاک خواهد ز رخ گرد کینه زان پس تیغ او زآن به جا آرد به خون خصم رسم ارتحاس

نشسته ز رخ گرد راه سفر نکرده به بالین راحت گذر

بتی گشت گیسوش رنگ سیاه زنخدانش ناهید و رخ گرد ماه

یا همه رخ گرد چون گلنار باش یا همه دل باش و چون نارنج کن