رحیق

گاهی طریق صدق ارادت نمودنش گاهی رحیق صدق محبت چشاندنش

شهد و شکر در رحیق و مشک و عنبر بر شقیق جام باده بر عقیق و سیم ساده بر حجر

هله ای روز چه روزی تو که عمر تو دراز یوم وصل و رحیق و نعیم و رضا

همان رحیق روان کلام مولی بود که بود هم طرب آغاز و هم نشاط انجام

در خلوت «ابیت» ترا ذوق کی بود تا شرب تو رحیق و مقامت حدایقست

بت سادهٔ رفیق بط بادهٔ رحیق مرا به ز صد حشم مرا به ز صد فریق

اذا لم تکن فی دی الحیوة عذوبة فان رحیق الموت احلی و اعذب

پاکیزه جوهری که به اسما مرکّب است صهبا ، رحیق ، راح ، مفرّح ، مدام ، می

خنبِ من کوثرست و راحِ رحیق گنجِ من کُنجِ خانۀ تحقیق

نه بل میی که زرنگ است و بوی صاف و رحیق رحیق مانده به مینای دل ز عهد عتیق