رای عدم اعتماد

در ۲۲ فوریه، یولیا تیموشنکو از زندان آزاد شد و برای جمعیت ۱۰۰۰۰۰ نفره حاضر در میدان استقلال سخنرانی کرد. در همان روز، پارلمان آرسن آواکوف را به عنوان سرپرست وزارت کشور منصوب کرد. پارلمان با رای عدم اعتماد به ویکتور پشونکا او را از سمت دادستانی کل اوکراین برکنار کردند.

بر طبق قوانین آلمان، از آنجایی که بوندستاگ نمی‌تواند به انحلال خود رای دهد، انتخابات پیش از موعد تنها در صورت انحلال بوندستاگ توسط رئیس جمهور آلمان، قابل برگزاری است. رئیس جمهور نیز در صورتی می‌تواند بوندستاگ را منحل کند که بوندستاگ به دولت رای عدم اعتماد داده باشد.

در روز ۲۲ مهٔ ۲۰۰۵، حزب سوسیال دموکرات در انتخابات محلی ایالت نوردراین-وستفالن که پرجمعیت‌ترین ایالت آلمان است شکست خورد. حزب پیروز در این ایالت اتحادیه دموکرات مسیحی بود که حزب اپوزیسیون سوسیال دموکرات‌ها به شمار می‌رود. با این پیروزی، اتحادیه دموکرات مسیحی به همراه شریک ائتلافی خود حزب دموکرات آزاد توانستند در شورای فدرال آلمان (مجلس اعلای قانون‌گذاری) حائز اکثریت شوند. بعد از این شکست حزب حاکم، صدراعظم وقت گرهارد شرودر در یک رای عدم اعتماد نمایشی بوندستاگ را منحل کرد تا برای جلوگیری از تبعات کاهش بیشتر محبوبیت خود انتخابات زودهنگام برگزار کند.

ورنر شولتس نماینده بوندستاگ از حزب سبزها در سخنرانی خود در روز رای‌گیری، رای عدم اعتماد تعمدی به دولت شرودر را مسخره توصیف کرد و رفتار بوندستاگ را با رفتار مشابه مجلس فرمایشی جمهوری دموکراتیک آلمان (آلمان شرقی) مقایسه کرد. او همچنین به همراه یلنا هموفمان نماینده حزب سوسیال دموکرات شکایت مشترکی را تسلیم دادگاه قانون اساسی آلمان کردند.

این دوره ۶۲۵ جلسه علنی و ۱۶ جلسه غیرعلنی برگزار کرد که حدوداً ۲۴۰۰ ساعت وقت گرفت و ۸۰۴ لایحه و طرح مطرح شد. این پرکاری به دلیل شرایط حسّاس انقلاب بود. در ضمن ۳۱ بار بحث کابینه در دستور قرار گرفت که طی آن ۱۰۲ نفر وزیر رای اعتماد گرفتند و ۱۲ نفر با رای عدم اعتماد مجلس به وزارت نرسیدند.

او از ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۳ به عنوان صدر دولت (و در واقع رئیس‌جمهور موقت فرانسه) فعالیت کرد و سپس رسماً رئیس‌جمهور موقت شد. بعدها مجلس ملی به او رای عدم اعتماد داد و او بناچار استعفا داد.

در ۲۷ مه ۲۰۱۹ پارلمان اتریش به دولت سباستین کورتس، صدراعظم این کشور، رای عدم اعتماد داد و او را که درگیر پرونده جنجالی فساد رسوایی ایبیزا در دولت ائتلافی اتریش شده بود از کار برکنار کرد. برکناری رسمی کابینه کوتس توسط رئیس‌جمهور الکساندر فن در بلن اجرا شد.

بیات پس از مدتی با رای عدم اعتماد مجلس کنار رفت و در اردیبهشت ۱۳۲۴ ابراهیم حکیمی (حکیم‌الملک) نخست‌وزیر شد ولی به سرعت جای خود را به محسن صدر (صدرالاشراف) داد.

پانزده درصد نمایندگان درخواست رای عدم اعتماد کنند: حداقل پانزده درصد نمایندگان حزب پارلمان نامه بنویسند و درخواست رای عدم اعتماد کنند. در ترکیب پارلمان فعلی پانزده درصد نمایندگان از حزب محافظه کار یعنی حداقل ۴۸ نماینده باید به رئیس "کمیسیون ۱۹۲۲" که به "کمیسیون خصوصی نمایندگان محافظه‌کار" هم معروف است. نامه بنویسند و بگویند که به رهبری حزب اعتماد ندارند. وقتی عدم اعتماد به رای گذاشته شود و رای کافی نیاورد، نخست‌وزیر و رهبر حزب بر سر کار خواهد ماند و تا یک سال بعد نمی‌توان او را با عدم اعتماد به چالش کشید. اما اگر عدم اعتماد رای بیاورد رهبر حزب باید استعفا دهد.