معنی کلمه راهجرد در لغت نامه دهخدا
راهجرد. [ ج ِ ] ( اِخ ) یا راه گرد. نام قصبه ای است مرکز دهستان راهجردبخش دستجرد شهرستان قم ، واقع در 24هزارگزی جنوب خاوری دستجرد، متصل به جاده قم - اراک. این قصبه در کوهستان قرار گرفته و هوای آن سردسیر است. سکنه قصبه در حدود 1569 تن میباشد. آب آن از سه رشته قنات و رودخانه زان گرد تأمین میشود. محصول عمده قصبه غلات ، بنشن و پنبه و باغستانهای آن دارای میوه های بادام و زردآلو است. پیشه بیشتر مردم کشاورزی و دامپروری و کرباس بافیست. کشتزارهای داودآباد و عباس آباد و چندین مزرعه دیگر جزء این قصبه بشمار است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ). و رجوع به فارسنامه ناصری شود.