معنی کلمه راه پیمودن در لغت نامه دهخدا
بسکه فرش راه کویش بود چشم انتظار
همچو میل سرمه عاشق راه پیمودی به چشم.شفیع اثر ( از بهار عجم ).دوستدار خلق شو تا مردمت گیرند دوست
هر که راه مهر پیماید خدایش رهبر است.ملک الشعراء بهار.ایا نسیم صبا ای برید جان آگاه
ز طوس جانب ری این زمان بپیما راه.ملک الشعراء بهار.- پیمودن راههای بسیار ؛ کنایه است از اندیشه ٔگوناگون کردن. ( یادداشت مؤلف ):
همه شب شاه شاهان تا سحرگاه
از اندیشه همی پیمود صد راه.( ویس و رامین ).