رانده و مانده. [ دَ / دِ وُ دَ / دِ ] ( ترکیب عطفی ، ص مرکب ) کنایه از شخص بدبخت وامانده. - امثال : - رانده و مانده هفتاد و دو ملت ؛ از همه جا رانده ومانده. ( یادداشت مؤلف ). از اینجا رانده از آنجا مانده .
معنی کلمه رانده و مانده در فرهنگ فارسی
کنایه از شخص بد بخت وامانده
جملاتی از کاربرد کلمه رانده و مانده
من چراغ نوربخشم بر سر دریای ژرف نور هر سو رانده و مانده سیه پیرامنم
بیش از همه کس و از همه کس کم مائیم رانده و مانده دوده آدم مائیم