راستگویان

معنی کلمه راستگویان در لغت نامه دهخدا

راستگویان. ( اِخ ) دهی است از دهستان درجزین بخش رزن شهرستان همدان که در 68هزارگزی جنوب خاوری قصبه رزن و در 6هزارگزی جنوب قلعه جق واقعست. محلی است کوهستانی و سردسیر، و سکنه آن 272 تن میباشند. آب آن از قنات تأمین میشود و محصول عمده آن غلات ، حبوبات ، و لبنیات است. شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

جملاتی از کاربرد کلمه راستگویان

بود بر نیک و بد لازم رعایت راستگویان را توانگر بی‌سبب آیینه را در زر نمی‌گیرد
سوی راستگویان و کارآگهان کجا او پراگنده بد در جهان
تلخ است حدیث راستگویان این زهر به کام، شهد گردان
«وَ الَّذِینَ یَرْمُونَ أَزْواجَهُمْ» و ایشان که گواهی دهند بر زنان خویش بزنا، «وَ لَمْ یَکُنْ لَهُمْ شُهَداءُ إِلَّا أَنْفُسُهُمْ» و گواه ندارند مگر خویشتن، فَشَهادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهاداتٍ بِاللَّهِ» آن گواهی که ایشان دادند آنست که گواهی دهند چهار بار و هم سوگند و هم گواهی، «إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِینَ» (۶) که او در آنچه گفت از راستگویان است.