راز گفتن

و امّا خواب خداوندان مجاهده صدقۀ بود از خدای تعالی برایشان و خدای تعالی مباهات کند با فریشتگان ببندۀ که در سجود بخسبد گوید بنگرید ببندۀ من که جان وی بمحلّ راز گفتن است و تن وی بر بساط عبادت گسترده است.

گَهی در گوش دل‌بر راز گفتن گَهی غم‌های دل‌پرداز گفتن

بوقت راز گفتن با خداوند نیامد مر ترا یک مرد محرم

پس آنگه شد از راز گفتن خموش همی بود تا از تنش رفت توش

قرائت چیست با حق راز گفتن نیاز خویش با حق باز گفتن

مجالِ راز گفتن نیست شاید که حالا بر زبان دندان فشارد

ببازی راست ناید راز گفتن بر هر کس اناالحق باز گفتن

و من دیدم گروهی از مشایخ که خواب را بر بیداری می فضل نهادند بر موافقت جنید؛ از آن‌چه نمودِ اولیا و بزرگان و بیشتر از پیغمبران صلوات اللّه علیهم و رضی عنهم به خواب پیوسته است؛ لقوله، علیه السّلام: «إنَّ اللّه یُباهی بالعَبْدِ الّذی نامَ فی سُجودِه، و یَقُولُ: انْظُرُوا مَلائکتی إلی عَبْدی و روحُهُ فی مَحَلِّ النّجْوی و بَدَنُه عَلی بساطِ العِبادةِ. خدای عزّ و جلّ مباهات کند به بنده‌ای که اندر سجود بخسبد. گوید مر فریشتگان را: بنگرید اند آن بندهٔ من، جانش با من اندر راز گفتن است و تنش بر بساط عبادت.» و قوله، علیه السّلام: «مَنْ نامَ عَلی طهارةٍ یُؤْذَنُ لِرُوحِهِ أنْ یَطُوفَ بِالْعَرْشِ و یَسْجُدَ للّهِ، تعالی. هر که بر طهارت بخسبد جان وی را دستوری دهند که: برو و عرش را طواف کن و خداوند را تعالی و تقدس سجده کن.»

نباید گفتنت این راز گفتن دگر این کفر اینجا بازگفتن

نشاید همی راز گفتن به زن نباشد به گیتی زن رای زن