ذوالوزارتین

معنی کلمه ذوالوزارتین در لغت نامه دهخدا

ذوالوزارتین. [ ذُل ْ وِ رَ ت َ ] ( اِخ ) لقب احمدبن عبدالملک بن عمربن محمدبن عیسی بن شهید الاشجعی الاندلسی القرطبی. رجوع به احمد عبدالملک در همین لغت نامه و رجوع به احمدبن عبدالملک بن احمد در معجم الادباء یاقوت شود. || لقب ابوالولیدبن زیدون وزیر معتضد عبادی به اسپانیا. رجوع به احمدبن عبداﷲ مخزومی و ابن زیدون در همین لغت نامه شود || لقب ابوعیسی بن لبون. || لقب حسن بن سهل. وزیر مأمون خلیفه عباسی. || لقب محمدبن عبداﷲ السلمانی. مکنی به أبی عبداﷲ و ملقب به لسان الدین و معروف به ابن الخطیب.و لقب بذی الوزارتین ، ای وزراة السیف و القلم. رجوع به ابن الخطیب و ابوعبداﷲ در همین لغت نامه شود. || لقب محمدبن عمار المهری الاندلسی الشلبی.

جملاتی از کاربرد کلمه ذوالوزارتین

ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن سعید بن عبدالله بن سعید بن علی بن احمد سلمانی (۱۳۱۳-۱۳۷۴ م)،مشهور به ذوالوزارتین و ملقب به لسان‌الدین ابن خطیب، وزیر، طبیب، ادیب، مورخ و فقیه مالکی اندلسی است. وی کاشف مسری بودن بیماریها است.