خنبک

معنی کلمه خنبک در لغت نامه دهخدا

خنبک. [ خُم ْ ب َ ] ( اِمص ) برهم زدگی کف های دست با اصول مطابق ساز. ( از برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ) ( از انجمن آرای ناصری ). || استهزاء. مسخره. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) جامه درشت و خشن که درویشان پوشند. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ) ( از انجمن آرای ناصری ). || تنبک. دمبک. ( از ناظم الاطباء ) ( از انجمن آرای ناصری ) ( از آنندراج ). || خمره کوچک. ( ناظم الاطباء ). خمچه. خنبچه. خم کوچک. ( یادداشت بخط مؤلف ). || کنار طبل. || نفیر اسب در هنگام نوشیدن آب. ( ناظم الاطباء ).
خنبک. [ خُم ْ ب ُ ] ( اِخ ) قریتی است از بدخشان. ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه خنبک در فرهنگ عمید

= خمک

معنی کلمه خنبک در فرهنگ فارسی

( اسم ) دف و دایر. کوچکی که چنبر آن از برنج یا روی باشد .
قریتی است از بدخشان

جملاتی از کاربرد کلمه خنبک

تو آن خنبی که من دیدم ندیدی مرا خنبک مزن ای یار می‌رو

پر ز سر تا پای زشتی و گناه تسخر و خنبک زدن بر اهل راه

چون ملایک مانع آن می‌شدند بر ملایک خفیه خنبک می‌زدند

ای خواجه سرمستک شدی بر عاشقان خنبک زدی مست خداوندی خود کشتی گرفتی با خدا

گوید او محبوس خنبست این تنم چون می اندر بزم خنبک می‌زنم

ای منکر هر زنده خنبک زنی و خنده ای هم خر و خربنده آهسته که سرمستم

همچنان در عاقبت این روسیاهی عاشقان جمع گردد بر رخ تسخرکن خنبک زنان

کوزه پر از می کن و در کاسه ریز خیز مزن خنبک و خم برگشا