معنی کلمه دالوند در لغت نامه دهخدا
دالوند. [ وَ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش زاغه شهرستان خرم آباد. این دهستان در شمال بخش واقع و محدود است از شمال به چقلوندی از جنوب به دهستان سگوند و از خاور به دهستان رازان و از باختر به دهستان ده پیر. موقعیت طبیعی : کوهستانی است و سردسیر و مالاریایی و آب آن از سرابهای دوکوپ زاغه ، گاومیر، کلوم در، خرسد دولیسگان ، بید گیجه ، احمدی و رنگرزان شیرخان است. مرتفعترین کوههای دهستان عبارتند از: کوههای بلومان و لوچ که مراتع مرغوبی در سینه و دامنه آن وجود دارد. این دهستان از 30 آبادی تشکیل شده است و قراء مهم آن : دولیسگان. زاغه بالا. چقلوند رود میباشند ساکنین از طوایف دالوند سادات هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).