خوش سودا

هوش دادم به صبا بوی تو نگرفته هنوز تا نگویند که مجنون تو خوش سودا نیست

چه خوش سودا که نالد از فراقش و لیکن هم ببالد از فراقش

عشق خوش سودا کف بی مغز را عنبر کند آه را ریحان، سرشک تلخ را گوهر کند