خالکیس
معنی کلمه خالکیس در فرهنگ فارسی
معنی کلمه خالکیس در دانشنامه عمومی
معنی کلمه خالکیس در دانشنامه آزاد فارسی
شهر اصلی جزیرۀ یونانی ائوبویا، در یونان مرکزی و ناحیۀ ائوبویا، با ۵۰هزار نفر جمعیت (۱۹۹۰). مرکز مهم دادوستد لبنیات و محصولات کشاورزی است. از بندر آن سنگ های معدنی، سیمان، الوار، شراب، زیتون صادر و زغال سنگ و سایر سوخت ها وارد می شود. این جزیره از عصر مفرغ مسکونی بوده است. بعدها به مرکز بزرگ سکونت مهاجران تبدیل شد و در قرون ۷ و ۸پ م آنان بیش از ۳۰ شهر در شبه جزیرۀ خالْکیدیکه، و همچنین در کومۀ ایتالیا (حدود ۷۵۰پ م) و ناکسوس، در سیسیل، (۷۳۵پ م) تأسیس کردند. در قرون ۵ و ۴پ م خالکیس تابع آتِن بود. ارسطو، فیلسوف مشهور، در ۳۲۲پ م در این شهر درگذشت. خالکیس در قرون وسطا اهمیت زیادی داشت و در آن زمان یونانیان آن را اِگْریپو و وِنیزی ها نِگْروپونْتِه می نامیدند. دیوارها و برج های ونیزی قرون وسطایی و مساجدی دارد که بیشتر آن ها به کلیسا تبدیل شده اند. خالکیس مَقر سراسقف ارتدوکس نشین است. در ۱۸۹۴ زلزله به بیشتر شهر آسیب رساند. از ۱۹۰۴ با راه آهن به آتن و پیراییس مرتبط شده است.
جملاتی از کاربرد کلمه خالکیس
این جزیره شکلی کشیده دارد و درازای آن ۱۷۵ کیلومتر و مساحت آن ۴۱۶۷ کیلومتر مربع است. جمعیت ائوبویا ۲۱۰ هزار نفر و مرکز آن شهر خالکیس (خالکیدا) است.
در ۳۲۳ و پس از مرگ اسکندر، که آتن را ملحق شاهنشاهی خود کرده بود، آتش احساسات ضد مقدونی اوج گرفت و دامن‌گیر ارسطو شد. او به ناچار به خالکیس پناه برد و سال بعد (۳۲۲) در ۶۲ سالگی درگذشت.
مارتسان-هلرسدورف ناحیه ۱۰ برلین، خالکیس در یونان و تیرسو ناحیه‌ای در استکهلم خواهرخوانده‌های اوی‌پشت هستند.