دروای

تا ز نفخ صور آخر بشکفد گنبد نیلوفر دروای او

فتنه نشان عقل بود رفت و به یک سو نشست هر طرف اکنون ببین فتنه دروای عشق

تا وصال دوستان باشد روان را بوستان یارت اندر عیش و نوش و حاسدت دروای و ویر

بی چاره و درمانده و آواره و دروای بشکسته و سرگشته و بر بسته و حیران

گر دل اندر وای بودم نک تن اندر وا شدم بر تن دروای من ره زد دل دروای من

ز دروای ما هر چه بایست نیز همی داد خرم ز هر گونه چیز