خورجین

معنی کلمه خورجین در لغت نامه دهخدا

خورجین. [ خوَرْ / خُرْ ] ( اِ ) دو کیسه که از طرفی بهم یکی شده باشد. دو جوال که نیمی از دهانه هر دو را بهم دوزند. بارجامه. باردان. ( یادداشت مؤلف ) :
یار تو خورجین تست و کیسه ات.مولوی.

معنی کلمه خورجین در فرهنگ معین

(خُ ) نک خرجین .

معنی کلمه خورجین در فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - جامه دان . ۲ - کیسه ای که معمولا از پشم تابیده تعبیه کنند و شامل دو جیب است . ۳ - جامه دان . یا خورجین تحریر . خورجینی که در آن میرزاها لوازم تحریز مانند قلمدان و غیره را میگذاشتند .

معنی کلمه خورجین در فرهنگستان زبان و ادب

{siliqua/ silique} [زیست شناسی- علوم گیاهی] میوۀ خشک شکوفا شبیه به خورجینک، با این تفاوت که بلند و باریک است

معنی کلمه خورجین در دانشنامه عمومی

خورجین نوعی کیسه یا باردان است که بر پشت حیوانات باربر به منظور حمل اجناس، قرار می دهند. خورجین از دست بافت های بی گرهِ عشایر است که توسط زنان بر روی دارهای افقی و معمولاً از نقوش سنتی انتخاب و بافته می شود و معمولاً از دو جوال تشکیل شده اند که نیمی از دهانهٔ هر دو را به هم می دوزند.
خورجین در حمل و نگهداری اشیاء نفیس و قیمتی به ویژه در مواقع کوچ مورد استفاده عشایر قرار می گیرد و تقریباً حکم صندوقچه را دارد. خورجین ها همچنین جهیزیهٔ دختر عشایری هم به شمار می آیند.
پالان و خورجین تا حد زیادی مشابه یکدیگر هستند
گونه ای از جعبه پارچه مانند خورجین نیز در دوچرخه سواری کاربرد دارد که به نام خورجین دوچرخه شناخته می شود.
خورجین به زبان پارسی میانه بارجامک بوده است. [ نیازمند منبع]
خورجین (میوه). خورجین میوه ای ( کپسول دانه ) از مخلوط دو مادگی است که طول آن بیش از سه برابر عرضش است.
به میوه ای که مانند خورجین کوچک است خورجینک گفته می شود. مانند قدومه.

جملاتی از کاربرد کلمه خورجین

به صورت کیسه‌ای بزرگ بافته می‌شود که برای حمل وسایل قیمتی عشایرها به هنگام کوچ بر روی شتر می‌اندازند. خورجین‌ها به چندین روش ساخته می‌شوند. نوع سادهٔ آن را همانند جاجیم می‌بافند و مثل خورجین می‌دوزند و نوع رنگی و نقش‌دار، که به نام‌های خلی‌خورجین، دنه‌مه، قیناغ و … وجود دارد.

قالی و قالیچه -گلیم، زیلو، جاجیم و خورجین - پلاس (چادر) - چوقا یا برک - کلاه - دستکش - جوراب - گیوه - پاپوش - حصیر - مفرش - نمک دان و…

زمانی نه چندان دور منطقه ایرندگان مرکز توتستان، پرورش کرم ابریشم و از مراکز پارچه بافی جنوب شرق ایران بوده که آثاری از کارگاه‌های ان هنوز در روستاهای دادکان، ده قلعه پروم، هشیک، جنگلک، .... باقی است در زمان قدیم گلیم بافی، جلک ریسی، شیکن بافی، چادربافی (پلاس یا سیاه چادر)، گوال دوزی، نخ ریسی از پشم و موی گوسفند، خورجین دوزی در ایرندگان رواج داشته.

پرچمها از جام گل بلندتر، کیسه‌های بساک دو حجره‌ای، حجره‌ها واگرا. میوه کپسول خورجین مانند، خطی طویل، دوحجره‌ای، دو دریچه‌ای، تقریباً فشرده. دانه‌ها در جهت عرضی بالدار، بالها ضخیم و در نهایت با لبه‌ای تا حدودی غشایی.