خانه تابستانی

معنی کلمه خانه تابستانی در لغت نامه دهخدا

خانه تابستانی. [ن َ / ن ِ ی ِ ب ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خانه ای که در تابستانها برای زیست اختیار کنند. مصیف. ( دهار ).

معنی کلمه خانه تابستانی در فرهنگ فارسی

خانه ایکه در تابستانها برای زیست اختیار کنند .

جملاتی از کاربرد کلمه خانه تابستانی

در اواخر قرن نوزدهم، اونینگبو در میان هنرمندانی که مایل به تمرین نقاشی فضای باز، یعنی در هوای آزاد و نه در استودیوهای خود بودند، محبوب شد. مجمع هنرمندان اونینگبو در اطراف خانه تابستانی که توسط نقاش منظره فنلاندی ویکتور وسترهولم در سال ۱۸۸۴ خریداری شد، متمرکز بود.
در ۲۱ آوریل، اوسهر شرایط شوم اقامت خود را در یک خانه تابستانی در کنار دریاچه وان اینطور توضیح داد:
وی در ۱۸۷۹ میلادی به عنوان عضو مجلس ایالتی ماساچوست انتخاب گردیده و در این دوران شاهد تأسیس شهرک جدید کوتیج سیتی بود، جاییکه وی در آن یک خانه تابستانی داشت. وی همچنین عضو کمیته‌ای بود که از ساخت راه‌آهن و مدارس نظارت می‌کرد.