معنی کلمه دین فروشی در دانشنامه اسلامی
این اصطلاح را برای نخستین بار معاویة بن ابی سفیان به کار برد؛ آنجا که درباره برخی کارگزارانش گفت: «من دین آنان را خریده ام.» .
روایات درباره دین فروشان
برخی روایات دسته های مختلفی از مردم را یاد کرده اند که دین خود را فروخته اند یا بیم آن می رود که بفروشند؛ مانند «استواری دنیا به چهار گروه است: ... و چهارمی آنها مرد تنگدستی است که آخرت خویش را به دنیا نفروشد و این در صورتی است که توانگران، حق تنگدستان را دریغ نکنند وگرنه تنگدست، دین خود را به دنیایش می فروشد.». نیز در روایت است: «از میان مردم کسی بدتر است که آخرت را به دنیایش فروشد و از او بدتر، کسی است که آخرت خویش را به دنیای دیگران فروشد.» این موضوع را در مباحث اخلاقی اسلام پی می جویند.