معنی کلمه دوره فترت در دانشنامه اسلامی
فترت در لغت به معنای انکسار و ضعف، آرامش پس از تندی و نرمی پس از شدت است. فترت رسل به دو معنای انقطاع رسل و ضعف و سستی پیامبران معنا شده است. در معنای نخست، در دوره یا دوره هایی هیچ پیامبری برانگیخته نشده است و در معنای دوم، پیامبران اگر چه بوده اند؛ اما به دلایل اجتماعی و... در ضعف و سستی بوده اند.
اصطلاح دورهٔ فترت از آیهٔ ۱۹ سورهٔ مائده یَا أَهْلَ الْکِتَابِ قَدْ جَاءَکُمْ رَسُولُنَا یُبَیِّنُ لَکُمْ عَلَىٰ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا مَا جَاءَنَا مِنْ بَشِیرٍ وَلَا نَذِیرٍ ۖ فَقَدْ جَاءَکُمْ بَشِیرٌ وَنَذِیرٌ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ اقتباس شده است. برخی مفسران فترت رسل به معنای انقطاع رسل و نبود پیامبران در این دوره دانسته اند. در روایات هم به دورانی که نبود پیامبران اطلاق می شود. بنا به نقل تفسیر قمی امام علی فترت رسل را «انقطاع من الرسل احتج علیهم» تفسیر می کند.