دهان بین

معنی کلمه دهان بین در لغت نامه دهخدا

دهان بین. [ دَ هام ْ ] ( نف مرکب ) دهن بین. کنایه از کسی که به حرف این و آن گوش کند. و رجوع به دهن بین شود.

آن که حرف هرکسی را باور کند و تحت تٲثیر گفته های این و آن واقع شود.

دهن بین . کنایه از کسی که به حرف این و آن گوش کند .

بوهم افتی که هیچ او را دهان نیست وگر باشد دهان بین در میان نیست