دم دم

چه جویم همدمی چون می‌نیابم که هم دم دم به دم اسرار دارم

در این دم دم زدی از جُمله مردان ترا جاگه شدست این چرخ گردان

زین سپس نامه فتح تو سوی حضرت شاه دم دم آید همی از معبر چین و لب گنگ

در این دم دم مزن جز از حقیقت نگه میدار اسرار شریعت

گرنه سپیده دم دم او سوده توتیاست چشم شکوفه را ز چه بینا کند همی

چه چیزی تو که ننمائی رخ خویش چو دم دم می‌دهی مان پاسخ خویش

در آن دم دم نباشد جمله دم دان وجود جمله اشیا را عدم دان

همی آییم دم دم همچو اکنون بهر پرده چو مار از پوست بیرون

دم به دم دم از ولای مرتضی باید زدن دست دل در دامن آل عبا باید زدن

مسیح از نفخه آدم مصور گشت و دم دم شد تو گر می خواهی آن دم را، بیا و همدم ما شو