[ویکی فقه] دلالت لفظی به معنی دلالت بر یک شیء به وسیله دالّ لفظی است که به آن دلالت لغوی نیز گفته می شود. دلالت لفظی، عبارت است از دلالت لفظ بر معنا، در صورتی که منشأ دلالت وضع واضع باشد، به گونه ای که به مجرد شنیدن لفظ، معنای آن به ذهن شنونده بیاید؛ بنابراین، دلالت لفظی منوط به علم به وضع است.
جملاتی از کاربرد کلمه دلالت لفظی
او معتقد بود که ترجمه نه تنها باید «بدون کاست و فزود به زبان مقصد انتقال یابد»، بلکه «دلالت لفظی در زبان مبدا باید به طبیعیترین و گویاترین وجه به دلالت لفظی در زبان مقصد» برگردان شود و در پایان، حاصل ترجمه در ذهن خواننده «قابل درک باشد». وی تأکید داشت که برای انجام این برگردان، برگرداننده باید از زبان مبدأ و مقصد و نیز موضوع مورد ترجمه به خوبی آگاه باشد و «چیرهدستی و پویایی آفرینشگرانه را که ضروری این فعالیت است، تحصیل کرده باشد».