دل کور

ایا مناسب دل کور ابله ملعون ز کور بختی دایم دراوفتاده بدام

که کجا رفت خواهی ای دل کور منش گویم خموش تا لب گور

الا ای از حریصی با دل کور بماندی در حرص را مرگست مرهم

از همه ذرات جهان ظاهرست یار، اگر دیده دل کور نیست

تا چنان گردد که می‌خواهد دلش آن دل کور بد بی‌حاصلش

نظر عصا کش من شد سوی تو واین غم را بچشم سوی دل کور رهنمون کردم

دریده باد دل کور دشمنانت بخشت بریده باد سر شوم دشمنانت بگاز

ز جان تو چشم بدان دور باد همی دشمنت چشم و دل کور باد

چشم سیاه تو دید دل ز برم برپرید فتنهٔ خاقانی است این دل کور کبود

این دل کور بیشتر بر زنخت گذر کند مرگ به خنده در شود کور چو بگذرد به چه