دل سیاه

اگر تو چشم توانی ز هر دو عالم بست دل سیاه تو آیینه دورو گردد

گرد از دل سیاه فرو شوید مسح و نماز و روزهٔ پیوسته

شبی ز تیرگی دل سیاه گشت چنان که صبح وصل نماید در آن، شب هجران

ز داغ لاله عاشق مدام،معلوم است که دل سیاه کندصحبت مکرر عیش

ایمان اخگر، دل سیاه انگشت است بی دم انگشت هرگز اخگر نشود!

ز صیقل قد خم گشته بی غبار نشد دل سیاه تو مشگل دگر سفید شود

مو سفید ایمان ضعیف و دل سیاه کی شوی تقصیر خود را عذر خواه

زنگیان سودائی آن هندوان دل سیاه و آهوان نخجیر آن ترکان مست تیغ زن

در دل سیاه نیست دم گرم را اثر از جوش بحر عنبر تر خامتر شود

وانجا که باز خواهند از جان و دل نشانی هم دل سیاه بینی هم جان خراب مانده