دل انگیز

پیر از خبری چنان دل انگیز بر سوخته شد، چو آتش تیز

مجنون چو بدین دم دل انگیز از سینه برون زد آتش تیز

توئی ای عارض جانان، توئی ای طلعت دلبر دل انگیز و فرح خیز و طرب بیز و روان پرور

تابهر گوش دل انگیز ودل آویز بود غزل نغزو سماع خوش و آوای حزین

همی گفت این سخنهای دل انگیز شده دو چشم خونریزش گهر نیز

ای نقش دل انگیز ترا از قبل انس بنگاشته روح‌القدس از عشق به پر بر

و رسولان آمد و شد گرفتند بر هیچ قرار نگرفت که ماکان مغرور گشته بود بدان لشکر دل انگیز که از هر جای فراهم آورده بود پس بر آن قرار گرفت که مصاف کنند.