دست بوس

تا کی لب خشک و دیده های تر من مشتاق لقا و دست بوس تو بود

نوید وعده کز دست بوس افتاده بالاتر ز شیرین جنبش آن لعل شکربار فهمیدم

از شوق دست بوس شریفت که کی بود جانها بلب رسیده و مانده در انتظار

فلک داری هوای دست بوس آستین تو زمین چون گرد در دنبال دامان تو می گردد

گر بوسة کفش ندهد دست، چون قلم گاهی به دست بوس انامل توان رسید

اگر به خدمت دست تو دررسد لب من ز دست بوس تو یارب چه دستگاه نهم

خطبه کرده زمانه بر شرفش آسمان دست بوس کرده کفش

به دست بوس رسد و آرزو جمال دهد به حضرت آید و مقصود چهره بنماید

هم‌ دو شد عبد غدیر از آن سبب ‌کز هر کنار دست بوس عید را الحمدخوان شد مرد و زن

به دست بوس تو از ذوق، جان برآمد، لیک نبرده زخم از این لذت، شکار هنوز