داماسکیوس

معنی کلمه داماسکیوس در لغت نامه دهخدا

داماسکیوس. ( اِخ ) داماسقیوس. از حکماء است. وی به سال 480 م. در دمشق تولد یافت و در آتن بتدریس پرداخت و سپس بسبب آنکه از جانب یوستیانوس امپراطور روم شرقی مدارس بتاراج رفت وی بدربار خسروشاه ایران روی آورد وبوساطت آن پادشاه اجازه یافت که بوطن خویش بازگردد.( قاموس الاعلام ترکی ). و نیز رجوع به داماسیوس شود.

جملاتی از کاربرد کلمه داماسکیوس

قبل از کشف لوح‌ها، عنصرهای اصلی اسطوره از طریق نوشته‌های بروص، نویسندهٔ بابلی قرن سوم پیشا دوران مشترک و کاهن بِل (مردوک)، بازمانده بود. این نوشته‌ها در آثار مورخان بعدی که روایت این کاهن را نقل می‌کردند تا زمان فعلی باقی مانده‌اند. بروص علاوه بر آن روایتی می‌کند که در آن مردِ فرزانه‌ای که ماهی‌نما است و از دریا می‌آید، به آدمیان همهٔ دانش‌ها (نوشتن، قانون‌گذاری، ساخت‌وساز، ریاضیات و کشاورزی) را یاد می‌دهد. بروص روایت آفرینش را از زبان این فرزانه روایت می‌کند. داماسکیوس نیز روایت کوتاهی از کیهان‌شناسی بابلی می‌کند که به انوما الیش شبیه است.