خوش نهاد

خوش باش که خوش نهاد باشد صوفی از باطن خویش شاد باشد صوفی

دلی که صحبت عشق است مایه طربش بنظم و نثر مکن خوش نهاد و هین مگشای

شست باید که خوش نهاد بود تا خدنگ ترا گشاد بود