خنده ناک

معنی کلمه خنده ناک در لغت نامه دهخدا

خنده ناک. [ خ َ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) متبسم. شاد. ضاحک. خرم. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
دایم تازه روی و خنده ناک باش. ( قابوسنامه ).
بشکر و تحیت زبان برگشاد
هزاران هزار آفرین کرد یاد.
پس از سجده شد تازه وخنده ناک
چنین گفت کای مردم مصر پاک.( یوسف و زلیخا ).ترا سخن نه بدان داده اند تا تو زبان
درافکنی بخرافات خنده ناک حجی.ناصرخسرو.خداوند حمی یوم غبی را بحکایتهای خنده ناک و بازیهای عجب و الحان طرب فزای دل خوش کنند. ( ذخیره خوارزمشاهی ). خشم که حرارت را بفروزاند آن را نخست بشنوانیدن سخنهای خوب و غذاها و حکایتهای خنده ناک و بازیهای عجب و حاضر کردن دوستان و کسانی که با ایشان انس کند علاج کنند. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
من چو لب لاله شده خنده ناک
جامه بصد جای چو گل کرده چاک.نظامی.نمودند کین زعفران گونه چاک
کند مرد را بی سبب خنده ناک.نظامی.چو بی زعفران گشته ای خنده ناک
مخور زعفران تا نگردی هلاک.نظامی.خنده ناک ؛ ضاحک. ( عرض نامه باباافضل کاشی ).

معنی کلمه خنده ناک در فرهنگ عمید

خندان، شاد، خنده رو: من چو لب ژاله شدم خنده ناک / جامه به صد جای چو گل کرده چاک (نظامی۱: ۲۸ ).

معنی کلمه خنده ناک در فرهنگ فارسی

( صفت ) شاد بشاش خرم .

جملاتی از کاربرد کلمه خنده ناک

ارغوان زار حیا شد پایمال زعفران مست خونی بر دهان خنده ناک ما بریز
گهی شادمان بود گاهی نژند گهی خنده ناک و گهی مستمند
کنون چون گلم، لب بود خنده ناک چو ابرم، پر از گریه دامان خاک
شکوفه خنده ناک از باد گل بوی گشاده سنبل سیراب گیسوی
چو بی زعفران گشته‌ای خنده ناک مخور زعفران تا نگردی هلاک
بر هر گل زمین که گذشته ست خنده ناک از نوک خارها گل خندان برآمده ست