خطیب تبریزی

معنی کلمه خطیب تبریزی در لغت نامه دهخدا

خطیب تبریزی. [ خ َ ب ِت َ ] ( اِخ ) یحیی بن علی بن محمد شیبانی تبریزی ، مکنی به ابوزکریا. رجوع به یحیی بن علی خطیب تبریزی شود.

معنی کلمه خطیب تبریزی در فرهنگ فارسی

یحیی بن علی بن محمد شیبانی تبریزی مکنی به ابو زکریا .

معنی کلمه خطیب تبریزی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] خطیب تبریزی (ابهام زدایی). خطیب تبریزی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • محمد بن عبدالله خطیب عمری تبریزی، خطیب عُمَری تبریزی، محمد بن عبداللّه، محدّث، رجالی و مفسر قرن هشتم• یحیی بن علی خطیب تبریزی، خطیب تبریزی، ابوزکریا یحیی بن علی، ادیب و لغوی قرن پنجم
...

جملاتی از کاربرد کلمه خطیب تبریزی

در قرن بیستم یک نویسندهٔ هندی به‌نام محمّد علی احادیث مربوط به سن کم عایشه را زیر سؤال برد؛ او تفسیر جدید محمّد بین عبدالله خطیب تبریزی در کتاب مشکات المصابیح را سند قرار داد که در آن سن عایشه در هنگام ازدواج ۱۹ سال اعلام می‌شود. کالین ترنر استاد انگلیسی مطالعات اسلامی گفته است که چون ازدواج یک مرد مسن با یک دختر جوان در میان بادیه‌نشینان امری رایج بوده‌ است، نمی‌توان عمل محمّد در آن دوران را نامناسب دانست. کارن آرمسترانگ نویسندهٔ انگلیسی نیز می‌گوید «هیچ عمل زشتی در ازدواج محمّد با عایشه وجود ندارد. ازدواج غیابی برای بستن پیمان صلح در آن زمان با دخترانی حتی جوان‌تر از عایشه رایج بوده‌است».
یحیی بن علی تبریزی با کُنیهٔ ابوزکریا، شهرت‌یافته به ابن خطیب تبریزی (۱۰۳۰ - ۲۳ دسامبر ۱۱۰۵) (نسب: یحیی بن علی بن محمد بن حسن شیبانی) زبان‌شناس و شاعر عربی برجستهٔ ایرانی در سده سدهٔ پنجم هجری بود که برای اثرش دیوان حماسه شناخته می‌شود.