خط سریانی

معنی کلمه خط سریانی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] خط سریانی به یکی از رسم الخط های قرآنی اطلاق می شود.
اعراب جاهلی پیش از اسلام با خط سریانی که اساس و پایه خط کوفی است آشنا بودند. از شواهد مؤید این مطلب، حذف «الف» در کلماتی مثل «کتاب» و «رحمان» در خط کوفی است که قاعده ای شایع در خط سریانی است.
همانندی خط سریانی با خط آرامی
سریانیان قومی سامی نژاد و خویشاوند با قوم آرامی هستند. خط سریانی با اندکی تغییرات همان خط آرامی و متاثر از خط یونانی است. آثار باقی مانده به زبان و خط سریانی پیش از مسیحیت اندک است؛ اما آثار سریانی پس از آن عهد که غالبا ترجمه و تفسیر تورات و انجیل و مسائل دینی و سروده های مذهبی است، بسیارند.

جملاتی از کاربرد کلمه خط سریانی

در آغاز دوران اسلامی مسلمانان تلاش کردند قرآن را به نگارش درآورند؛ و عدهٔ کمی از آن‌ها که نوشتن می‌توانستند شامل «علی‌بن ابی طالب»، «عمربن خطاب» و «طلحه بن عبیدالله» قرآن را به نگارش درآوردند. در این نگارش از حروف الفبای نبطی یا خط سریانی (سطرنجیلی) استفاده شد. خط‌های نبطی و سریانی هر دو از خط آرامی منشأ گرفته بودند. در این خط ابهامات زیادی بود و حروف بدون نقطه نوشته می‌شدند و مصوت‌های کوتاه و برخی مصوت‌های بلند مانند «ا» در میان واژه‌ها نوشته نمی‌شد.
هنگامی که زبان عربی در هلال حاصل‌خیز به‌عنوان زبان غالب تثبیت شد، متون با زبان عربی و به خط سریانی نوشته می‌شدند. زبان مالایالم نیز به خط سریانی نوشته می‌شد و سریانی مالایالم نامیده می‌شد.