خبیب بن عدی

معنی کلمه خبیب بن عدی در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] خُبَیب بن عَدِی بن مالک بن عامر اَوْسی انصاری، از اصحاب رسول خدا(ص) و از نخستین شهدای صدر اسلام است. وی به درخواست طوایف عَضَل و قارَه برای تبلیغ دین اسلام به سوی آنان رفت ولی آنان خیانت کرده خُبَیب بن عَدِی را به اسارت گرفته و شهید کردند.
او از قبیله اوس و از انصار و نیز از اصحاب بدر بود. وی در جنگ احد نیز همراه رسول خدا بود.
خبیب بن عدی یکی از مبلّغانی بود که پیامبر در صفر سال ۴، به درخواست طوایف عَضَل و قارَه برای تبلیغ دین اسلام به سوی آنان اعزام کرد، اما نمایندگان طوایف عضل و قاره خیانت کردند و به یاری طایفه بنی لحیان برخی از یاران پیامبر را به شهادت رساندند. در این واقعه خبیب بن عدی و زید بن دَثنه را اسیر کردند و به مکه بردند و آنان را در مقابل دو اسیر از هذیل که در مکه بودند، به قریش فروختند. از آنجا که اسارت خبیب در ماه حرام (ذیقعده) بود، بنی حارث تصمیم گرفتند او را مدتی در اسارت نگاه دارند.
[ویکی فقه] خبیب بن عدی (قرآن). یکی از انصار و بدریون که از قبیله اوس بوده، خبیب بن عدی بوده است.
خبیب بن عدی از انصار،قبیله اوس و از بدریون بود. برخی مفسران در ذیل آیات ۲۰۴ تا ۲۰۷ بقره: ۲ از وی یاد کرده اند که در سریه رجیع به اسارت مشرکان درآمد و پس از فروش به قریش، آنان به انتقام از کشته شدگان خود او را به شهادت رساندند. نیز به نقلی، مقصود از « نفس مطمئنه » در آیه ۲۷ فجر : ۸۹ وی دانسته شده است.

جملاتی از کاربرد کلمه خبیب بن عدی

و قال بعض اهل الاشارة: یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ الی الدّنیا «ارْجِعِی» الی اللَّه بترکها و الرّجوع الی اللَّه سلوک سبیل الآخرة. و فی بعض التّفاسیر انّ هذه الآیة نزلت فی خبیب بن عدی الّذی صلبه اهل مکة و جعلوا وجهه الی المدینة فقال: