خاک بوس

به خاک بوس سر کوی کعبه خانه ی دوست به تک ز باد صبا در مری گرو ببرم

درد پایم کرد منع از خاک بوس درگهت خاک بر سر می‌کنم هر ساعتی از درد پا

که ای خاک بوس جناب تو بخت ز پای تو نیروی بازوی تخت

من ارچه خاک بوس درش می کنم هوس ای خلق، خاک خواریم اندر دهان کنید

سدّه ایوان قدرس عقل ار اعلی الذری خاک بوس بارگاهش چرخ را اقصی المرام

زین پس من و خاک بوس پایت گردن نکشم ز حکم و رایت

از طالع بلند مرا فیض خاک بوس بر درگه تو باد نصیب ای شهید طوس

ز ما بادا درود بی کرانه فراوان خاک بوس چاکرانه