غرقه گاه. [ غ َ ق َ / ق ِ ] ( اِ مرکب ) جای عمیق از آب که امکان خلاصی در آن متصور نباشد. ( آنندراج ). غرقگاه. آنجا که غرق شوند : بس کس که اوفتاد در این غرقه گاه غم چشم خلاص داشت ، سفینه اش وفا نکرد.خاقانی.
معنی کلمه غرقه گاه در فرهنگ عمید
جای غرق شدن.
معنی کلمه غرقه گاه در فرهنگ فارسی
( اسم ) جای غرق شدن غرقه گاه .
جملاتی از کاربرد کلمه غرقه گاه
چنین که بحر غمت را کرانه نیست پدید ز غرقه گاه هلاکم کناره باید کرد
بس کس که اوفتاد در این غرقه گاه غم چشم خلاص داشت سفینهش وفا نکرد