غرقه گاه

معنی کلمه غرقه گاه در لغت نامه دهخدا

غرقه گاه. [ غ َ ق َ / ق ِ ] ( اِ مرکب ) جای عمیق از آب که امکان خلاصی در آن متصور نباشد. ( آنندراج ). غرقگاه. آنجا که غرق شوند :
بس کس که اوفتاد در این غرقه گاه غم
چشم خلاص داشت ، سفینه اش وفا نکرد.خاقانی.

معنی کلمه غرقه گاه در فرهنگ عمید

جای غرق شدن.

معنی کلمه غرقه گاه در فرهنگ فارسی

( اسم ) جای غرق شدن غرقه گاه .

جملاتی از کاربرد کلمه غرقه گاه

چنین که بحر غمت را کرانه نیست پدید ز غرقه گاه هلاکم کناره باید کرد
بس کس که اوفتاد در این غرقه گاه غم چشم خلاص داشت سفینه‌ش وفا نکرد