عابس

نه حبیبی و نه مسلم نه زهیر نه ریاحی و نه عابس نه بریر

بگذر از اینها که رطب و یابس است فخر زیبا بر جناب عابس است

همی هر کسی گفت ازآن سپاه که از تیغ من گشت عابس تباه

چه عابس نبرده سواری سترگ دلیری گرانمایه مردی بزرگ

بود عابس این شیر شیران همه سرسرکشان و دلیران همه

سپه زآنچه اوگفت ترسان شدند زناورد عابس هراسان شدند

گرانمایه عابس سخن کردساز بگفتا که ای شاه بنده نواز

یاد عابس کز دل جیحون گذشت موج اشکش از سر گردون گذشت

عمر گفت عابس نبود آن سوار که یکتن سر آرد بر او روزگار

پی چیست این شورش و همهمه شریک اید در خون عابس همه