شبیب

بعد از احداث حصار گرداگرد بخش غربی شهر چهار دروازه برآن تعبیه کردنداین دروازه‌ها به دروازه خان، دروازه بی بی، دروازه پیر شبیب و دروازه گاوکشی شهرت داشته‌اند. از حصار جهرم و دروازه‌های آن امروزه اثری نیست فقط دروازه پیر شبیب دربخش شمالی شهر هنوز بنای آن برجامانده‌است. از سایر دروازه‌ها فقط درمحلی که وجود داشته‌اند نامی ازان مانده، مثل دروازه خان که مسجدی در نزدیکی آن بنا شده و به نام مسجد خان خوانده می‌شود.

پور پرشور شبیب شاکریست بر دم تیغش اجل را چاکریست

برخی منابع نام پدر وردان را مجالد دانسته و برخی دیگر نام وردان را مجاشع بن وردان می‌دانند. این در حالی است که دینوری حتی نامی از شبیب و وردان نمی‌برد. بلاذری روایتی نقل می‌کند که به جای وردان کسی دیگر را نام می‌برد با این شباهت که پسر عمویش او را می‌کشد. برخی منابع مانند منابع شیعی می‌گویند این شبیب بود که به خانه بازگشت و توسط پسرعمو یا برادرش کشته شد و وردان فرار کرد.

که اینک منم عابس ابن شبیب کهین بنده ی آنکه حق را حبیب

و میمون بن ابی شبیب همی گوید که نامه ای نوشتم. کلمه ای فراز آمد که اگر ننوشتمی نامه آراسته نشدی و لیکن دروغ بود. پس عزم کردم که ننویسم. منادی شنیدم که گفت، «یثبت الله الذین آمنوا بالقول فی الحیوه الدنیا و فی الاخره». ابن سماک همی گوید، «مرا بر دروغ ناگفتن مزدی نباشد که خود ننک دارم از آن که دروغ گویم».

و عن میمون ابن ابی شبیب قال: اردت الجمعة زمن الحجّاج. قال: فتهیّأت للذّهاب ثمّ قلت این اذهب اصلّی خلف هذا؟ فقلت: مرّة اذهب و مرّة لا اذهب. فنادانی مناد من جانب البیت: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا نُودِیَ لِلصَّلاةِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلی‌ ذِکْرِ اللَّهِ.

به یک ضربت هانی ابن شبیب برون کرد ناکام پا از رکیب

تن او بار او طارق بن شبیب دل جنگجویان ازو پر نهیب