داچ

دولت ایتالیا؛ مالک ۳۰ درصد، بانک کاسا دی‌پُستی؛ ۲۶ درصد و بی‌ان‌پی پاریبا؛ ۲ درصد از سهام شرکت انی می‌باشند. شرکت انی به همراه بی‌پی، اکسان‌موبیل، شورون، کونوکو فیلیپس، رویال داچ شل و توتال با توجه به میزان درآمد، بنام "سوپرمیجر"، طبقه‌بندی می‌شوند.

برخی از بهترین مثال‌ها از ادغام عمودی در شرکت‌های نفتی وجود داشته‌است. در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بسیاری از شرکت‌هایی که پیشتاز اکتشاف و استخراج نفت بودند، تصمیم گرفتند پالایشگاه‌های پایین‌دستی و شبکه پخش را به دست آورند. شرکت‌هایی نظیر رویال داچ شل و بی‌پی اقدام به کنترل تمام مراحل پیچیده آوردن یک قطره نفت از محل استخراج (دریای شمال یا آلاسکا) به باک سوخت خودروها نمودند. ایده ادغام عمودی از شعار یک گام جلوتر شرکت رایانه‌ای دل یکی از موفق‌ترین شرکت‌های دهه ۱۹۹۰ گرفته شده‌است.

گروه ون‌درلیند که تنها ۳ عضو داشت، اولین سرقت خود را از یک بانک در سال ۱۸۸۷ انجام می‌دهد. به گفتهٔ داچ، در ابتدا هدف گروه خارج کردن پول از حساب دولت و دادن آن به مردم فقیر بوده است. آرتور اشاره می‌کند که در زمانی به دلیل دزدی از پیرمردی توسط داچ سرزنش می‌شود؛ اما در بازی که در سال ۱۸۹۹ روایت می‌شود، می‌توان دید که ایدهٔ داچ دیگر وجود حقیقی ندارد.

در سال ۲۰۰۷، شرکت انی از نظر تولید نفت خام و گاز طبیعی، به عنوان سومین شرکت بزرگ نفتی، در اروپا شناخته شد. رتبه‌های اول و دوم را به ترتیب رویال داچ شل و توتال بدست آوردند.