خانه روب

درس خوان ادب او ادریس خانه روب حرم او بلقیس

چون عشق خانه روب و چو مستی ستیزه گر همچون شباب غره چو شهوت هوا گزین

بنده رای گدایان درش چیپور ورای خانه روب ساکنان کوی از فغفور وخان

نبی معصوم از وجه وجوب است ز ممکن دزد غفلت خانه روب است

زن به چشم تو گر چه خوب شود زشت باشد چو خانه روب شود

بروب از خویش این خانه ببین آن حس شاهانه برو جاروب لا بستان که لا بس خانه روب آمد