جامعه روحانیت مبارز

امامی کاشانی از اعضای تشکیل‌دهنده جامعه روحانیت مبارز بود. پس از انقلاب به عنوان نماینده ولی فقیه در شهربانی، عضویت شورای نگهبان و تولیت مدرسه عالی شهید مطهری برگزیده شد. همچنین با تشکیل شورای عالی تبلیغات درصدد هماهنگی بیشتر در تبلیغات فرهنگی و دینی گام برداشت. پس از آن به عنوان رئیس دیوان عدالت اداری به فعالیت پرداخت.

سید ابراهیم رئیس‌الساداتی (۲۳ آذر ۱۳۳۹ – ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳) مشهور به سید ابراهیم رئیسی، سیاستمدار اصولگرا، روحانی شیعه و دادستان ایرانی بود که از ۱۴۰۰ تا هنگام کشته شدنش در ۱۴۰۳ به‌عنوان هشتمین رئیس‌جمهور ایران فعالیت می‌کرد. او عضو جامعه روحانیت مبارز و نماینده و نایب‌رئیس اول مجلس خبرگان رهبری بود.

محمدرضا مهدوی کنی (۱۴ مرداد ۱۳۱۰ – ۲۹ مهر ۱۳۹۳) روحانی شیعه، سیاست‌مدار ایرانی و سومین رئیس مجلس خبرگان رهبری بود. او دبیر کلی جامعه روحانیت مبارز را بر عهده داشت. وی همچنین رئیس دانشگاه امام صادق و استاد درس اخلاق اسلامی، فقه، اصول فقه و تفسیر این دانشگاه نیز بود.

همه کرسی‌ها به کاندیداهای خمینی‌گرا که وابسته به جامعه مدرسان حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مبارز بودند تعلق گرفت. نامزدهای روحانی مورد حمایت حزب جمهوری خلق مسلمان و افراد غیرروحانی لیست شده توسط ائتلاف پنجگانه، همگی شکست خوردند. نامزدهای غیرروحانی معرفی‌شده توسط حزب جمهوری اسلامی، از جمله یک زن، نیز شکست خوردند.

بروس لارنس استاد الاهیات دانشگاه دوک این انصار حزب‌الله را یک گروه افراطی طرفدار حکومت مذهبی ایران تعریف می‌کند. به باور محقق اسکاتلندی، مالیس روتون انصار حزب‌الله گروهی نظامی است که به نظر می‌آید ارتباطاتی با رهبر ایران و بخش‌هایی از جناح راست از جمله جامعه روحانیت مبارز دارد.[نیازمند منبع] سازمان خانه آزادی انصار حزب‌الله را یک گروه غیرنظامی معرفی کرده‌است که وظیفه سرکوب مخالفان نظام جمهوری اسلامی را برعهده دارد.

از مجموع ۲۴٬۱۴۳٬۴۹۸ نفر واجد حق رأی، ۱۵٬۶۰۷٬۳۰۶ رأی معادل ۶۴٫۶۴٪ واجدان در انتخابات مشارکت نمودند که در نتیجه آن، تعداد ۱۲۱ نفر به مجلس راه یافتند. تعداد ۱۳۰ نفر از نمایندگان نیز در انتخابات مرحلهٔ دوم به مجلس راه یافتند و سایر نمایندگان نیز در انتخابات میان‌دوره‌ای انتخاب شدند. در این انتخابات، کاندیداهای حزب جمهوری اسلامی و جامعه روحانیت مبارز اکثریت آراء را از آن خود کرده و به پیروزی قاطع در انتخابات دست یافتند.

انتخابات چهارمین دورهٔ مجلس شورای اسلامی، در ۲۱ فروردین ۱۳۷۱ برگزار گردید و در تاریخ ۷ خرداد ۱۳۷۱ اولین جلسه مجلس برگزار گردید.. مشارکت در سراسر کشور ۵۷٫۸۱ ٪ و در تهران ۳۹٪ بود. از مجموع ۳۴٬۷۶۳٬۹۲۷ نفر واجد شرایط رای ریزی مجموع ۱۸٬۷۶۷٬۰۴۲ رای معادل ۵۷٫۸۱٪ به صندوق‌ها ریخته شد. جامعه روحانیت مبارز با به دست آوردن ۱۳۴ کرسی، اکثریت مجلس چهارم را به دست گرفت. در نهایت و پس از برگزاری دور دوم انتخابات، جامعه روحانیت مبارز و حامیان مستقلش، حدود سه چهارم کرسی‌های مجلس را به دست آورند. ۱۶۲ نفر از منتخبین مجلس چهارم، برای اولین بار به مجلس راه پیدا کرده بودند.

انتخابات دومین دورهٔ مجلس شورای اسلامی، در ۲۶ فروردین و ۲۷ اردیبهشت ۱۳۶۳ برگزار گردید. در این دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی، علاوه بر حزب جمهوری اسلامی و جامعه روحانیت مبارز و مؤتلفه اسلامی، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و دفتر تحکیم وحدت نیز به رقابت پرداختند.

سرانجام جامعه مدرسین در تاریخ ۲ آذر ماه ۱۳۶۱ اسامی نامزدهای خود را در ۲۴ استان برای مجلس خبرگان اعلام کرد. در میان این ۷۱ نفر، نام ۳۱ نفر اعضای جامعه روحانیت نیز به چشم می‌خورد. چندی بعد نیز جامعه روحانیت مبارز اسامی ۷۹ نفر کاندیدای خود را در ۲۳ استان معرفی کرد. اسامی کاندیداهای جامعه مدرسین و روحانیت مبارز برای انتخابات، در ۱۴ مورد اختلاف داشته و در ۶۵ مورد مشترک بود.

پس از پیروزی انقلاب او یکی از اعضای مؤسس شورای انقلاب اسلامی شد. او از بَدوِ تشکیل این شورا، یکی از قدرتمندترین چهره‌های آن بود. همچنین او مدتی معاونت و سپس سرپرستی وزارت کشور را بر عهده گرفت. او یکی از ۲۸ عضو اولیه و مؤسس جامعه روحانیت مبارز (یک تشکل راست‌گرای سنتی) و همچنین یکی از اعضای مؤسس حزب جمهوری اسلامی در سال اول پس از انقلاب اسلامی بود. سال‌ها بعد، باز او بود که درخواست انحلال این حزب را به روح‌الله خمینی داد.