راوندی

معنی کلمه راوندی در لغت نامه دهخدا

راوندی. [ وَ ] ( ص نسبی ) منسوب است به راوند که از قرای کاشان است. ( از انساب سمعانی ).
راوندی. [ وَ ] ( اِ ) ( اصطلاح موسیقی ) نام قطعه ای از قطعات دستگاه همایون در اصطلاح موسیقی. رجوع به مجمعالادوار هدایت نوبت سوم ص 100 و 201 شود.
راوندی. [ وَ ] ( اِخ ) یاابن راوندی. احمدبن یحیی بن اسحاق ، مکنی به ابوالحسن و مشهور به ابن الراوندی یا ابن الروندی که از متکلمان نامی و دانشمندان شهیر میباشد و بگفته مسعودی 114 جلد کتاب تألیف کرده است. رجوع به ابن راوندی درهمین لغت نامه و کتاب الانتصار خیاط و مقدمه آن بقلم نیبرگ ، الفهرست چ مصر ص 4و 5، مروج الذهب چ اروپا ج 7 ص 237، وفیات الاعیان چ تهران ج 1 ص 28، البدایة و النهایة ابن کثیر المنتظم ، تلبیس ابلیس ابن جوزی ص 72 و 118، تبصرةالعوام ص 398 و 440، مقالات اشعری ، شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، الفرق بین الفرق ، الملل و النحل ، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل ، کتاب شافی ، فصول سید مرتضی ، روضات الجنات ص 54، کنزالفوائد کراجکی ص 51، تاریخ گزیده چ جدید ص 692، فهرست خاندان نوبختی ، اعلام المنجد، اعلام زرکلی چ جدید ج 3، قاموس الاعلام ترکی ج 3، تاریخ الحکماء القفطی ص 279، تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی ص 187 شود.
راوندی. [ وَ ] ( اِخ ) تاج الدین ابوالفضل احمدبن محمدبن علی. خال نجم الدین ابوبکر راوندی مؤلف راحةالصدور که سمت استادی و تربیت خواهرزاده خویش را داشته و خود از فقها و دانشمندان عراق بشمار میرفته و بنا بنوشته نجم الدین در خط و لغت و فقه و خلاف ( مناظره ) و تفسیر وحدیث و لغت و شعر پارسی و تازی استاد و واعظ و مذکرو مدرس چند مدرسه در شهر همدان بوده و نجم الدین مدت ده سال در خدمت او بسر برده و کسب فضل و معرفت کرده است. او در تاریخ تألیف راحةالصدور ( 599 هَ. ق. ) زنده بوده است. ( مقدمه راحةالصدور بقلم آقای بدیعالزمان فروزانفر ). و نیز رجوع به ص 40 همین کتاب شود.
راوندی. [ وَ ] ( اِخ )حیان بن بشربن المخارق الضبی الاسدی راوندی. او در اصفهان قاضی بود و از ابویوسف قاضی و دیگران روایت کردو بسال 238 هَ. ق. درگذشت. ( از لباب الانساب ج 2 ).
راوندی. [ وَ ] ( اِخ ) زین الدین مجدالاسلام محمودبن محمدبن علی ، خال نجم الدین ابوبکر محمد راوندی مؤلف راحةالصدور و برادر تاج الدین ابوالفضل احمدبن محمد راوندی. او از هنرمندان و ادبا و استادان خط بوده و بپارسی و تازی شعر میسروده است. نجم الدین در راحةالصدور ص 51 در ضمن شرح حال و مراتب فضل و دانش وی گوید: «در کاشان که منشاء ادب و محل فضلای لغت عرب بودبر بساط معین ساوی مستوفی سلطان قصیده ای برخواند تازی که جمله فضلا اقرار کردند که بسن وی در هیجده سالگی در روی زمین کسی دیگری نبوده است که در خط و شعر بدان مثابت رسیده است ». اینک چند بیت از آن قصیده :

معنی کلمه راوندی در فرهنگ عمید

۱. از مردم راوند.
۲. (اسم ) (موسیقی ) گوشه ای در دستگاه همایون و راست پنجگاه.

معنی کلمه راوندی در فرهنگ فارسی

نجم الدین ابوبکر محمد ابن علی بن سلیمان بن محمد نویسنده و مورخ ایرانی نیمه دوم قر.۶ واوایل قر.۷ه. (ف.بین ۵۵۵ - ۵۵٠ ه. ق. ).وی در خدمت طغرل بن ارسلان آخرین حکمران از سلجوقیان عراق بود و پس از او بخدمت غیاث الدین کیخسرو بن قلج ارسلان در آمد و کتاب ((راحه الصدور ) ) را در سال ۵۹۹ ه. ق .بنام او آغاز کرد و در ۶٠۳ بپایان رسانید.
( صفت ) یکی از گوشه های همایون ( راست پنجگاه ) .
یحیی بن محمد بن اسحاق راوندی . پدر ابن راوندی معروف وی بر طبق برخی از نوشته ها یهودی بوده و درتورات تحریفاتی وارد آورده است .

معنی کلمه راوندی در دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:ابن راوندی، احمد بن یحیی (ح ۲۰۵ـ۲۹۸ق)

معنی کلمه راوندی در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] راوندی منسوب به راوند در حوالی کاشان است. از افراد زیر به راوندی یاد می شود:
[ویکی فقه] راوندی (ابهام زدایی). راوندی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • قطب الدین سعید بن هبةالله راوندی، قطب الدین سعید بن هبةالله راوندی کاشانی معروف به قطب راوندی، محدث، مفسر، متکلم، فقیه، فیلسوف و مورخ بزرگ شیعه• سیدفضل الله راوندی، سیدابوالرضا ضیاءالدین، فضل الله بن علی بن عبیدالله حسینی راوندی از علمای نام آور و از مشایخ بزرگ شیعه در قرن ششم هجری• مرتضی راوندی ، مرتضی راوندی، تاریخ نویس معاصر ایران
...
[ویکی شیعه] راوندی (ابهام زدایی). راوندی ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد؛

جملاتی از کاربرد کلمه راوندی

الخرائج و الجرائح اثر قطب‌الدین راوندی و دربارهٔ معجزات پیامبر اسلام و امامان شیعه است. علت نامگذاری به این نام از آن جهت است که بنا به گفتهٔ نویسنده، این معجزات از جانب معصوم انجام شده و گزارش‌ها و روایت‌های این معجزات اعتبار لازم و کافی را دارند.
فصل‌الله راوندی (؟ -۱۱۵۶م) (نسب:ضیاءالدین ابوالرضا فضل‌الله بن علی حسنی راوندی) فقیه شیعه، شاعر و ادیب بود که به علوم عقلی و ریاضیات نیز می‌پرداخت.
قطب راوندی در شرح شهاب گفته است: این فرموده ی پیامبر که «انما الاعمال بالنیات » از آن رو گفته شد که هنگامی که وی به مدینه هجرت فرمود، پاره ای برای رضای خدا هجرت کردند و پاره ای برای اغراض دنیاوی چون کسب و نکاح.
در دوره‌ای که خلافت عباسی اقتدار خود را در آذربایجان تقریباً از دست داده بود حکومت‌های محلی سالاریان، ساجیان، راوندی و آل بویه بر آذربایجان حکومت می‌کردند. با آغاز قرن یازدهم میلادی، آذربایجان میزبان قبایل ترک آسیای مرکزی شد. نخستین دودمان ترک که وارد منطقه شد غزنویان بودند که از شمال افغانستان آمده و در سال ۱۰۳۰ میلادی آذربایجان را ضمیمه خاک خود کردند. پس از مدتی سلجوقیان جای غزنویان را در منطقه گرفتند. در زمان سلجوقیان اتابکان سلجوقی که تابع حکومت مرکزی بودند کنترل حکومت‌های محلی را در دست داشتند. در این زمان‌ها آذربایجان به یکی از مراکز مهم فرهنگی کشور تبدیل شد و بسیاری از افراد سرشناس کشور که بیشتر آن‌ها دانشمندان و صنعتگران مسلمان بودند به این منطقه آمدند.
بسیاری از متفکران مسلمان قرون وسطایی در جستجوی دانش، معنا و ارزش‌ها، گفتمان انسانی، عقلانی و علمی بودند. طیف گسترده‌ای از نوشته‌های اسلامی در مورد عشق، شعر، تاریخ و الهیات فلسفی نشان می‌دهد که تفکر اسلامی قرون وسطایی برای ایده‌های انسانی فردگرایی، سکولاریسم، مذهب شکاکیون و لیبرالیسم بی‌آلایش بود. ترجمه‌های عربی ادبیات یونان باستان در دوران خلافت عباسی در قرون هشتم و نهم بر فیلسوفان اسلام تأثیر گذاشت. بسیاری از متفکران مسلمان قرون وسطایی در جستجوی دانش، معنا و ارزش‌ها به دنبال گفتمان انسان‌گرایانه، عقلانی و علمی بودند. مدارسی در بغداد، بصره و اصفهان تأسیس شد که آموزه‌های ترکیبی از اسلام و انسان‌گرایی را آموزش می‌داد. نمونه‌های بارز آن خیام، زکریای رازی و ابن راوندی هستند.
حکیمی گفت: اگر عزت جوئی، به طاعت جوی، و اگر بی نیازی خواهی در قناعت خواه، چه هرکس طاعت خدا کند، پیروزیش بسیار شود و کسی که در شرح شهاب راوندی آمده است که: