جان بخش

چون یافت مدد از دم او عیسی مریم جان بخش دمش غیرت آب حیوان بود

برخیز و صبوح را برانگیز جان بخش زمانه را و مستیز

صحبت نوشین لبان دل مردگان را زنده کرد کز دم جان بخش اعجاز مسیحا کرده‌اند

ره بده ای گلبن جان بخش من تا رسد از خرمن جان بخش من

گفت بیا امشب و بر گیر کام از لب جان بخش من ای نیک نام

از دم جان بخش او ارواح پاک سر برآوردند چون گلبن ز خاک

من دیوانه بیدل که ندارم زر و سیم کرده ام از لب جان بخش تو صد بار طمع

چه نعمت های جان بخش از وجودش که بایستم نهان ز اغیار دارم

ز تأثیر دم جان بخش شبخیزان بفیروزی دگر باز آیم انشاء الله از غربت سوی مسکن

بهر یاقوت لب دلجوی جان بخش حبیب قوت جان از آه و اشک و درد و غم می بایدش