جان افشانی

گرد عصیان اگر از چهرهٔ جان افشانی آستین کرمت را چه زیان خواهد بود؟

ز جان افشانی من حسن او را شعله افزون شد مگر بر آتش گل بال بلبل دامن است امشب

ز کویت گر رسد گردی به استقبال برخیزد ز جان افشانی صاحبدلان گردی ز هر کویی

سعدیا هر که ندارد سر جان افشانی مرد آن نیست که در حلقه عشاق آید

عشق اگر سوزد بر آتش حسن او را باک نیست شعله را پروای جان افشانی خاشاک نیست